Na overwinningen van het vierde en vijfde evenement was RAEK Racing coureur Arjen Heeck ook bij de DNRT ontmoeting te Assen de sterkste. Drie overwinningen brachten Heeck naar de bovenste trede van het podium en verder op koers naar de titel. Willem Vriend werd tweede voor Daniël Sandifort, Andrew Vosselman. Hans Wellink eiste plek vijf op voor Lex Peters. Het zesde evenement van de Westfield Cup werd mogelijk gemaakt door de IT experts van ITicon. ITicon levert specialisten die de IT van het MKB ondersteunen.

Na drie evenementen in de duinen van Zandvoort, maakte de Witmer & Odijk Westfield Cup voor de tweede keer dit seizoen een uitstap naar het Drentse TT Circuit te Assen. Jan Hup keerde terug in de cup, “Ik heb er zin in,” zei Jan bij de start van de vrije training, “ik heb nog wat recht te zetten. De vorige keer werd ik van de baan gereden door een Avenger.” De uitstap naar het TT circuit betekende dat alle rijders veel ronden reden tijdens de vrije training. Teamgenoten Daniël Sandifort en Jan Stakenburg probeerden op het rechte stuk via de slipstream de snelste ronde op hun naam te zetten. Met een 1:58.013 voor Stakenburg en 1:58.339 voor Sandifort waren de twee inderdaad de snelsten. Kampioenschapleider Arjen Heeck zette de derde tijd neer, voor Willem Vriend, Hans Wellink en GRIVOS rijder Andrew Vosselman. Zijn teamgenoot had het minder naar de zin, “Onderstuur, onderstuur en onderstuur,” zo vatte Philip Griffioen zijn sessie samen, “maar het wordt opgelost met bandenspanning.”

Jan Stakenburg en Daniël Sandifort zetten hun slipstreamtactiek ook in de tijdtraining voort. Arjen Heeck, Marc Beuk en Hans Wellink opteerden voor een andere strategie, de drie coureurs wachtten enige tijd om zo voor zichzelf een vrije baan te creëren. Lex Peters kwam halverwege de sessie zonder brandstof en besloot zich slim achter de vangrail te positioneren bij de Ossenbroeken en Strubben bochtencombinatie. “Om af te kijken hoe iedereen die bochten instuurt.” De methode van Daniël Sandifort was het meest succesvol, hij pakte de pole position voor Jan Stakenburg, Arjen Heeck, Willem Vriend, Lex Peters en Hans Wellink.

Sandifort was niet de enige rijder die goed van zijn plek kwam; ook Stakenburg, Heeck en Peters waren vlot gestart. Van de vier had er niet één een betere aanloop naar de Haarbocht, waardoor de vier naast elkaar naar de bocht raasden. Het was uiteindelijk Heeck die de koppositie in handen nam, om deze niet meer af te staan. Achter hem was het trio Stakenburg-Peters-Vriend in een ronden lang gevecht gewikkeld, waarbij het aan de finish Willem Vriend was die er victorieus uit kwam, zij het dat hij zeer nipt voor Stakenburg bleef. Een klein foutje van Marc Beuk leidde ertoe dat hij met zijn #50 in de Ossenbroekenbocht dwars kwam te staan. Hans Wellink kon Beuk niet meer ontwijken en reed met zijn neus tegen het rechterachterwiel van de #50 aan. Hierdoor liep de radiator van de auto van Wellink een beschadiging op en lekte koelvloeistof. John Hoogland, Ton Strous en Willem Berendse waren slechts een aantal rijders die vervolgens over de vloeistof van Wellink spinden. De wedstrijd werd hierdoor afgevlagd met een code rood, om de marshals de gelegenheid te geven de baan schoon te maken. Met deze anticlimax won Arjen Heeck voor Willem Vriend, Lex Peters en Daniël Sandifort. Jan Stakenburg en Andrew Vosselman maakten de top zes vol.

Ten derde male dit seizoen profiteerde Marc Beuk van de reverse-grid regel in de Witmer & Odijk Westfield Cup. Wederom stond hij op Pole Position, ditmaal stond GRIVOS rijder Philip Griffioen naast hem. Een sensationeel gevecht dat tot in de laatste ronde duurde werd vanaf het moment dat het licht doofde het publiek voorgeschoteld. Het was de vanaf plek drie gestarte Andrew Vosselman(GRIVOS) die de kopstart pakte met Arjen Heeck en Willem Vriend in het kielzog. Lex Peters, derde in race één, wist zich halverwege de race langs de drie te werken om de koppositie over te nemen. Helaas voor hem kon hij slechts kort genieten van de eerste plek. “Ik ging te hard over de curbstone in de GT Bocht, daardoor brak een wishbone af,” zo treurde Peters over de gemiste kans. Zonder de #79 concentreerde de strijd om de leiding zich op Heeck, Vosselman en Vriend, met Wellink op het vinkentouw. Meerdere leidingswissels later viel de finishvlag in het voordeel van Heeck, op vier tiende van een seconde gevolgd door Vriend die op twee tiende Vosselman achter zich wist te houden. Hans Wellink, Patrick Boxem en Marc Beuk maakten de top zes vol.

Jan Stakenburg streed lang mee in race twee, maar versnellingsbakproblemen weerhielden hem in de derde race aan de start te verschijnen. Zo bleef de eerste startplaats leeg en kreeg Daniël Sandifort een open veld voor zich. Toch is het Willem Vriend die als beste uit de startblokken kwam, ook Andrew Vosselman was uitstekend weg. De GRIVOS rijder greep meteen de leiding voor Sandifort en Wellink. Een poging van Wellink om langs Heeck te komen slaagde in eerste instantie, maar Wellink schoot te ver door en Heeck kon daardoor zijn positie herpakken. Heeck zette daarop meteen de aanval in op Vosselman, de twee waren zij aan zij op weg naar de Haarbocht waarbij het Heeck is die zijn #75 al eerste door de bocht stuurde. Lex Peters had inmiddels zijn ritme gevonden en was ook onderweg naar voren. Zowel Andrew Vosselman, Willem Vriend als Hans Wellink werden door hem ingehaald op weg naar de tweede positie achter winnaar Arjen Heeck. Kort achter Peters pakt Daniël Sandifort de derde plaats, voor Wellink en Vosselman. Vriend pakte de laatste positie van de top zes.

Overwinning in race één, overwinning in race twee, overwinning in race drie. Er was weinig twijfel over de dagwinnaar van dit evenement: Arjen Heeck pakte met overmacht de meeste punten. Willem Vriend werd tweede en zag zijn achterstand in de strijd om de titel met twintig punten oplopen. Daniël Sandifort werd derde, vlak voor Andrew Vosselman. Hans Wellink greep nipt voor Lex Peters de vijfde plek.

Arjen Heeck behoudt de leiding in het kampioenschap voor Willem Vriend. De equipe Hayley Lazell/Hans Wellink is derde voor Andrew Vosselman en de onopvallend, doch sterk rijdende, Patrick Boxem. Rob Bethlehem maakt de top zes vol.